Grupa III 2020-04-01/03
Tematyka kompleksowa: „Wielkanocny Baranek niech przyniesie nam radość”
I tydzień
Realizacja podstawy programowej wychowania przedszkolnego:
Zadanie 1, 5, 9, 12
Obszary I 5, 6, 7
II 4, 6, 11
III 2, 4
IV 1, 2, 7, 9, 12, 15
„Wielkanocne hodowle”; prace hodowlane – wysiew rzeżuchy lub żyta, które będą świąteczną dekoracją. Dzieci wykonują zadanie, wykorzystując skorupki, doniczki, małe talerzyki. Rozmawiamy o kolejności czynności i warunkach, jakie muszą mieć rośliny, aby prawidłowo rosły. Nasiona wysiewamy na watę lub do ziemi. Dzieci w kolejnych dniach podlewają i obserwują za pomocą lup co się zmieniło.
Pomoce: nasiona rzeżuchy i żyta, skorupki od jaj lub małe talerzyki, wata, woda, lupa
„Bajeczka wielkanocna” A. Galica – słuchanie bajki
Wiosenne Słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
– Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać?
A Słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło: – Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk, puk! i przygrzewało mocno.
– Stuk-stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki Kurczaczek. Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz Słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
– Co się stało, co się stało? – Zajączek przecierał łapką oczy. – Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś. – Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące. – Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie. – Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi. – To już święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakuje na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach,
Kiedy będzie Wielkanoc
Wierzbę pytają.
Po wysłuchaniu bajeczki porozmawiajmy z dziećmi nt. jej treści np. Kogo i dlaczego budziło słoneczko?
„Kogo budzi wiosenne słońce?” – zabawa ruchowo-naśladowcza. Dzieci naśladują poruszanie się, układanie się do snu kotków, kurczaczka, zajączka, baranka i reagują na budzenie przez „słońce”.
„Święta tuż, tuż” – porozmawiajmy z dziećmi na temat świąt i tradycji wielkanocnych. Wspólnie zastanówmy się nad swoim udziałem w tworzeniu świątecznej atmosfery (sprzątanie, dekorowanie). Dzieci chętnie i znacząco przyczynią się do pomocy w przygotowaniach do świąt.
„Girlanda z pisanek” – wykonanie przestrzennej dekoracji pokoju. Wycinamy z papieru kształt jajek dowolnej wielkości i ozdabiamy je wg własnej inwencji: kolorowy papier, krepina, naklejki, cekiny itp.. Ozdobione pisanki nawlekamy na sznurek tworząc girlandę, którą ozdabiamy dom.
„Wielkanocne puzzle” – ćwiczenie spostrzegawczości. Zachęcamy dzieci do ułożenia obrazków z pociętych na różne części pocztówek wielkanocnych. Jeśli będzie to zadanie proste, mogą układać obrazki na czas. Na koniec omawiają co jest na nich przedstawione. Pomoce: pocięte karty świąteczne
„Wielkanocny kurczaczek” – kreślenie patykiem maczanym w farbie na dużym arkuszu papieru (mazakiem, ołówkiem, pędzlem). Zwracamy uwagę na to, by dzieci zachowywały płynność ruchów oraz właściwy chwyt pisarski.
Propozycje zabaw i zajęć od 25 do 31.03.2020r.
Tematyka : „Czyściochowe przedszkole”.
Realizacja podstawy programowej:
I. 1 zgłasza potrzeby fizjologiczne, samodzielnie wykonuje podstawowe czynności higieniczne;
I. 7 wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie, pakowanie, trzymanie przedmiotów jedną ręką i oburącz, małych przedmiotów z wykorzystaniem odpowiednio ukształtowanych chwytów dłoni, używa chwytu pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i pierwszych prób pisania;
III. 7 respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;
IV. 5 odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń w prostych historyjkach obrazkowych, układa historyjki obrazkowe, recytuje wierszyki, układa i rozwiązuje zagadki;
TEMAT: Czystość rąk
Blok 1: Wiem, kiedy trzeba myć ręce
Cele szczegółowe:
Dziecko wie, czym myje się ręce. Dziecko potrafi wymienić sytuacje wymagające umycia rąk. Dziecko wie, że brudne ręce to zagrożenie dla zdrowia.
Łapson i mycie rąk
Pies Łapson wszedł do swojego domu i powiedział: — Będę miał dzisiaj gości… W tej samej chwili z łazienki dobiegło go wołanie: — Łapsonie!!! — Łapson nic. — Łaaaapsonie! Czy dorosłe czy dziecięce warto umyć dobrze ręce! — Przypominał mieszkający w łazience Mydłomen. Łapson spojrzał na swoje łapki. — Nie widzę brudu… — wyszeptał. Ale nie chciał kłócić się z przyjacielem, podszedł do zlewu, odkręcił kran, zamoczył dłonie i wytarł je w ręcznik. Było widać, że jest czymś przejęty. Spojrzał na Mydłomena stojącego na zlewie i zwierzył się: — Wiesz, dziś będę miał gości i… — Gości to ty już masz. Tylko nieproszonych. — Łapson rozejrzał się po łazience, nikogo nie było. — Gdzie? — zapytał zdziwiony. — Łap superlupę i sam zobacz! — Pod superlupą Łapson zobaczył swoje łapki zupełnie inaczej. Okazało się, że kręcą się na nich nieznane mu dotąd stworzonka o dziwnych kształtach. Łapson aż się wzdrygnął. — To Bakteriaki, Wirusaki i Pasożytniaki! — fachowo wyjaśnił Mydłomen. — Oj, nieciekawe towarzystwo zaprosiłeś do domu — dodał szybko. — Ale ja nikogo, nikogo nie… — zdziwionym głosem zaczął pies… — Wystarczy, że czegoś dotkniesz… one hyc! I już są na twoich łapkach! — zauważył Mydomen. — Nie chcę takich kolegów! — oświadczył Łapson i pokręcił głową. — To łap mnie w łapki i myj, myj! — Mydłomen uśmiechnął się do przyjaciela. Podał mu pokaźną porcję piany. Łapson wziął mydło w łapki. Gdy pies mył dłonie, Mydłomen poprosił: — A teraz daj mi działać: wewnątrz dłoni, na grzbietach, a także pomiędzy palcami! Łapson stosował się do prośby kolegi i z wielką dokładnością pocierał namydlonymi łapkami. Myjąc środek, grzbiety i przestrzenie między palcami. — Dobrze? — Wspaniale — powiedział zadowolony Mydłomen. — Ale teraz spłucz pianę. I pamiętaj: jestem zawsze pod ręką! Rozmowę przerwał dźwięk dzwonka do drzwi. — To moi goście! Już są. — Pies pobiegł otworzyć drzwi. Do domu weszło rodzeństwo kotów: Pupik i Pupilka. — Cieszę się, że już jesteście — przywitał się Łapson, i szybko dodał — Pokażę wam, gdzie możecie umyć ręce.
Wiem, kiedy trzeba myć ręce
Nauczyciel pokazuje dzieciom różne preparaty do mycia rąk: mydło w kostce (mogą być różne rodzaje), w płynie, żel antybakteryjny, nawilżane chusteczki do rąk itp. Dzieci je oglądają, mogą powąchać. Wspólnie układają preparaty w kolejności od najskuteczniejszych (mydło w płynie, mydło w kostce, żel antybakteryjny, nawilżone chusteczki).
Nauczyciel wspólnie z dziećmi tworzy plakat pokazujący sytuacje, w których należy myć ręce. Dzieci przyklejają do dużego arkusza papieru piktogramy zawarte na karcie A, B i C, uzasadniając w trakcie, dlaczego po tych czynnościach ręce wymagają umycia. Na końcu chętne dzieci kolorują plakat. Pracę wieszamy blisko wejścia do łazienki albo w łazience.
Szur, szur, szur
Zabawa ortofoniczna w oparciu o wierszyk
Wodę puszczam – kap, kap, kap,
Rączki myję – szur, szur, szur,
Mydłem pluskam – chlup, chlup, chlup
I brud tonie – bul, bul, bul
Dzieci razem z nauczycielem powtarzają wierszyk 4 razy. Następnie nauczyciel wypowiada jedynie dźwięki, np. kap, kap, kap, a dzieci zgadują, że tak robi woda w kranie. Nauczyciel mówi bul, bul, bul, a dzieci, że tonie brud itd.
Zagadki Łapsona
Nauczyciel czyta zagadki, a dzieci podają odpowiedzi.
Kolorowe i pachnące Do mycia rąk służące (mydło)
W umywalce lub w wannie Umyje cię ona starannie (woda)
Wanna służy do kąpania A on do wycierania (ręcznik)
Może być duża, może być mała Ale do mycia jest doskonała (umywalka)
W niej się wykąpiesz Umyjesz ręce Gdzie ty to zrobisz? W swojej… (łazience)
Mydło lubi kiedy woda jest gorąca – eksperyment
Nauczyciel przygotowuje dwie miski: z ciepłą i zimną wodą. Dzieci dostają łyżki oraz mydło pokrojone na drobne kawałki. Wsypują do misek pokrojone mydło, mieszają i obserwują, gdzie mydło rozpuści się szybciej: w wodzie ciepłej czy zimnej. Podsumowaniem eksperymentu jest rozmowa z dziećmi o tym, dlaczego lepiej myć ręce w ciepłej wodzie.
Wiersz „Mycie rąk”
Czy dorosłe czy dziecięce
Każdy myje swoje ręce
Podwijam więc rękawy
Wodę puszczam – nie ma sprawy
Mydło biorę, bo bez niego
Nie ma mycia poprawnego
Najpierw w środku robię pianę
Na tym jednak nie ustanę
Grzbiet pocieram Lewy, prawy
Łączę palce
Dla zabawy
Kciukiem kręcę
Nadgarstkami
I gilgoczę opuszkami
Lewy, prawy
Mydło przegania tłuszcz i brud – eksperyment
Do płaskiego talerza wlewamy mleko, następnie kilka kropel barwników spożywczych w różnych kolorach. Dzieci namaczają patyczki w mydle i dotykają plam koloru. Obserwują, co się dzieje. Pytamy dzieci o wnioski z tego eksperymentu, zachęcamy do samodzielnych wypowiedzi.
Na koniec możemy jeszcze zadać pytania pomocnicze: Co się wydarzyło? Co zrobiło mydło? Dlaczego kolor „ucieka”? Jeśli tłuszcz jest w mleku, to czy jest też na naszych rękach? (Barwnik łączy się z tłuszczem z mleka. Mydło „przegania” tłuszcz, dlatego widzimy, jak kolorowe plamy odsuwają się od mydła. Spocone i brudne ręce też są tłuste.).
Przepis na piasek kinetyczny
SKŁADNIKI
1 szklanka mąki kukurydzianej • 1 szklanka cukru gruboziarnistego albo soli • 10 łyżek oleju • 10 łyżek mąki ziemniaczanej
WYKONANIE
Do płaskiego naczynia wsypujemy mąkę kukurydzianą i ziemniaczaną oraz cukier (sól), dolewamy olej. Jeśli masa jest za bardzo sypka, dodajemy odrobinę oleju, jeśli za miękka – mąkę.
UWAGA
Masa w całości wykonana jest z jadalnych i bezpiecznych składników, dlatego jest bezpieczna również dla młodszych dzieci.
Pozdrawiam Dzieci i Rodziców, życzę dużo zdrowia, cierpliwości oraz ciekawych pomysłów na mile spędzony czas. Pani Ewa