NAUCZANIE ZDALNE: GRUPA III

2021-04-12/16


2021-04-06/09


2021-03-29/31 – 2021-04-01/02


2020-06-29/30


2020-06-22/26


2020-6-15/19


2020-06-08/12


2020-06-01/05


2020-05-25/29


2020-05-18/22


2020-05-11/15


2020-05-04/08


2020-04-20/24


2020-04-14/17


2020-04-06/10


Grupa III 2020-04-01/03

Tematyka kompleksowa: „Wielkanocny Baranek niech przyniesie nam radość”

I tydzień

Realizacja podstawy programowej wychowania przedszkolnego:

Zadanie 1, 5, 9, 12

Obszary I 5, 6, 7

II 4, 6, 11

III 2, 4

IV 1, 2, 7, 9, 12, 15

 

„Wielkanocne hodowle”; prace hodowlane – wysiew rzeżuchy lub żyta, które będą świąteczną dekoracją. Dzieci wykonują zadanie, wykorzystując skorupki, doniczki, małe talerzyki. Rozmawiamy o kolejności czynności i warunkach, jakie muszą mieć rośliny, aby prawidłowo rosły. Nasiona wysiewamy na watę lub do ziemi. Dzieci w kolejnych dniach podlewają i obserwują za pomocą lup co się zmieniło.

Pomoce: nasiona rzeżuchy i żyta, skorupki od jaj lub małe talerzyki, wata, woda, lupa

 

„Bajeczka wielkanocna” A. Galica – słuchanie bajki

Wiosenne Słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.

– Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać?

A Słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło: – Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty. Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk, puk! i przygrzewało mocno.

– Stuk-stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki Kurczaczek. Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.

– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc. Teraz Słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.

– Co się stało, co się stało? – Zajączek przecierał łapką oczy. – Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś. – Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące. – Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie. – Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.

I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi. – To już święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:

W wielkanocny poranek

Dzwoni dzwonkiem Baranek,

A Kurczątko z Zającem

Podskakuje na łące.

Wielkanocne Kotki,

Robiąc miny słodkie,

Już wyjrzały z pączka,

Siedzą na gałązkach,

Kiedy będzie Wielkanoc

Wierzbę pytają.

Po wysłuchaniu bajeczki porozmawiajmy z dziećmi nt. jej treści np. Kogo i dlaczego budziło słoneczko?

 

„Kogo budzi wiosenne słońce?” – zabawa ruchowo-naśladowcza. Dzieci naśladują poruszanie się, układanie się do snu kotków, kurczaczka, zajączka, baranka i reagują na budzenie przez „słońce”.

„Święta tuż, tuż” – porozmawiajmy z dziećmi na temat świąt i tradycji wielkanocnych. Wspólnie zastanówmy się nad swoim udziałem w tworzeniu świątecznej atmosfery (sprzątanie, dekorowanie). Dzieci chętnie i znacząco przyczynią się do pomocy w przygotowaniach do świąt.

„Girlanda z pisanek” – wykonanie przestrzennej dekoracji pokoju. Wycinamy z papieru kształt jajek dowolnej wielkości i ozdabiamy je wg własnej inwencji: kolorowy papier, krepina, naklejki, cekiny itp.. Ozdobione pisanki nawlekamy na sznurek tworząc girlandę, którą ozdabiamy dom.

„Wielkanocne puzzle” – ćwiczenie spostrzegawczości. Zachęcamy dzieci do ułożenia obrazków z pociętych na różne części pocztówek wielkanocnych. Jeśli będzie to zadanie proste, mogą układać obrazki na czas. Na koniec omawiają co jest na nich przedstawione. Pomoce: pocięte karty świąteczne

„Wielkanocny kurczaczek” – kreślenie patykiem maczanym w farbie na dużym arkuszu papieru (mazakiem, ołówkiem, pędzlem).  Zwracamy uwagę na to, by dzieci zachowywały płynność ruchów oraz właściwy chwyt pisarski.


Propozycje zabaw i zajęć od 25 do 31.03.2020r.

Tematyka :    „Czyściochowe przedszkole”.

Realizacja podstawy programowej: 

I. 1 zgłasza potrzeby fizjologiczne, samodzielnie wykonuje podstawowe czynności higieniczne;

I. 7 wykonuje czynności, takie jak: sprzątanie, pakowanie, trzymanie przedmiotów jedną ręką i oburącz, małych przedmiotów z wykorzystaniem odpowiednio ukształtowanych chwytów dłoni, używa chwytu pisarskiego podczas rysowania, kreślenia i pierwszych prób pisania;

III. 7 respektuje prawa i obowiązki swoje oraz innych osób, zwracając uwagę na ich indywidualne potrzeby;

IV. 5 odpowiada na pytania, opowiada o zdarzeniach z przedszkola, objaśnia kolejność zdarzeń w prostych historyjkach obrazkowych, układa historyjki obrazkowe, recytuje wierszyki, układa i rozwiązuje zagadki;

TEMAT: Czystość rąk

Blok 1: Wiem, kiedy trzeba myć ręce

Cele szczegółowe:

Dziecko wie, czym myje się ręce. Dziecko potrafi wymienić sytuacje wymagające umycia rąk. Dziecko wie, że brudne ręce to zagrożenie dla zdrowia.

Łapson i mycie rąk

Pies Łapson wszedł do swojego domu i powiedział: — Będę miał dzisiaj gości… W tej samej chwili z łazienki dobiegło go wołanie: — Łapsonie!!! — Łapson nic. — Łaaaapsonie! Czy dorosłe czy dziecięce warto umyć dobrze ręce! — Przypominał mieszkający w łazience Mydłomen. Łapson spojrzał na swoje łapki. — Nie widzę brudu… — wyszeptał. Ale nie chciał kłócić się z przyjacielem, podszedł do zlewu, odkręcił kran, zamoczył dłonie i wytarł je w ręcznik. Było widać, że jest czymś przejęty. Spojrzał na Mydłomena stojącego na zlewie i zwierzył się: — Wiesz, dziś będę miał gości i… — Gości to ty już masz. Tylko nieproszonych. — Łapson rozejrzał się po łazience, nikogo nie było. — Gdzie? — zapytał zdziwiony. — Łap superlupę i sam zobacz! — Pod superlupą Łapson zobaczył swoje łapki zupełnie inaczej. Okazało się, że kręcą się na nich nieznane mu dotąd stworzonka o dziwnych kształtach. Łapson aż się wzdrygnął. — To Bakteriaki, Wirusaki i Pasożytniaki! — fachowo wyjaśnił Mydłomen. — Oj, nieciekawe towarzystwo zaprosiłeś do domu — dodał szybko. — Ale ja nikogo, nikogo nie… — zdziwionym głosem zaczął pies… — Wystarczy, że czegoś dotkniesz… one hyc! I już są na twoich łapkach! — zauważył Mydomen. — Nie chcę takich kolegów! — oświadczył Łapson i pokręcił głową. — To łap mnie w łapki i myj, myj! — Mydłomen uśmiechnął się do przyjaciela. Podał mu pokaźną porcję piany. Łapson wziął mydło w łapki. Gdy pies mył dłonie, Mydłomen poprosił: — A teraz daj mi działać: wewnątrz dłoni, na grzbietach, a także pomiędzy palcami! Łapson stosował się do prośby kolegi i z wielką dokładnością pocierał namydlonymi łapkami. Myjąc środek, grzbiety i przestrzenie między palcami. — Dobrze? — Wspaniale — powiedział zadowolony Mydłomen. — Ale teraz spłucz pianę. I pamiętaj: jestem zawsze pod ręką! Rozmowę przerwał dźwięk dzwonka do drzwi. — To moi goście! Już są. — Pies pobiegł otworzyć drzwi. Do domu weszło rodzeństwo kotów: Pupik i Pupilka. — Cieszę się, że już jesteście — przywitał się Łapson, i szybko dodał — Pokażę wam, gdzie możecie umyć ręce.

Wiem, kiedy trzeba myć ręce

Nauczyciel pokazuje dzieciom różne preparaty do mycia rąk: mydło w kostce (mogą być różne rodzaje), w płynie, żel antybakteryjny, nawilżane chusteczki do rąk itp. Dzieci je oglądają, mogą powąchać. Wspólnie układają preparaty w kolejności od najskuteczniejszych (mydło w płynie, mydło w kostce, żel antybakteryjny, nawilżone chusteczki).

Nauczyciel wspólnie z dziećmi tworzy plakat pokazujący sytuacje, w których należy myć ręce. Dzieci przyklejają do dużego arkusza papieru piktogramy zawarte na karcie A, B i C, uzasadniając w trakcie, dlaczego po tych czynnościach ręce wymagają umycia. Na końcu chętne dzieci kolorują plakat. Pracę wieszamy blisko wejścia do łazienki albo w łazience.

Szur, szur, szur

 Zabawa ortofoniczna w oparciu o wierszyk

Wodę puszczam – kap, kap, kap,

Rączki myję – szur, szur, szur,

Mydłem pluskam – chlup, chlup, chlup

I brud tonie – bul, bul, bul

Dzieci razem z nauczycielem powtarzają wierszyk 4 razy. Następnie nauczyciel wypowiada jedynie dźwięki, np. kap, kap, kap, a dzieci zgadują, że tak robi woda w kranie. Nauczyciel mówi bul, bul, bul, a dzieci, że tonie brud itd.

Zagadki Łapsona

Nauczyciel czyta zagadki, a dzieci podają odpowiedzi.

Kolorowe i pachnące Do mycia rąk służące (mydło)

W umywalce lub w wannie Umyje cię ona starannie (woda)

Wanna służy do kąpania A on do wycierania (ręcznik)

Może być duża, może być mała Ale do mycia jest doskonała (umywalka)

W niej się wykąpiesz Umyjesz ręce Gdzie ty to zrobisz? W swojej… (łazience)

Mydło lubi kiedy woda jest gorąca – eksperyment

Nauczyciel przygotowuje dwie miski: z ciepłą i zimną wodą. Dzieci dostają łyżki oraz mydło pokrojone na drobne kawałki. Wsypują do misek pokrojone mydło, mieszają i obserwują, gdzie mydło rozpuści się szybciej: w wodzie ciepłej czy zimnej. Podsumowaniem eksperymentu jest rozmowa z dziećmi o tym, dlaczego lepiej myć ręce w ciepłej wodzie.

Wiersz „Mycie rąk”

Czy dorosłe czy dziecięce

Każdy myje swoje ręce

Podwijam więc rękawy

Wodę puszczam – nie ma sprawy

Mydło biorę, bo bez niego

Nie ma mycia poprawnego

Najpierw w środku robię pianę

Na tym jednak nie ustanę

Grzbiet pocieram Lewy, prawy

Łączę palce

Dla zabawy

Kciukiem kręcę

Nadgarstkami

I gilgoczę opuszkami

Lewy, prawy

Mydło przegania tłuszcz i brud – eksperyment

Do płaskiego talerza wlewamy mleko, następnie kilka kropel barwników spożywczych w różnych kolorach. Dzieci namaczają patyczki w mydle i dotykają plam koloru. Obserwują, co się dzieje. Pytamy dzieci o wnioski z tego eksperymentu, zachęcamy do samodzielnych wypowiedzi.

Na koniec możemy jeszcze zadać pytania pomocnicze: Co się wydarzyło? Co zrobiło mydło? Dlaczego kolor „ucieka”? Jeśli tłuszcz jest w mleku, to czy jest też na naszych rękach? (Barwnik łączy się z tłuszczem z mleka. Mydło „przegania” tłuszcz, dlatego widzimy, jak kolorowe plamy odsuwają się od mydła. Spocone i brudne ręce też są tłuste.).

Przepis na piasek kinetyczny

SKŁADNIKI

1 szklanka mąki kukurydzianej • 1 szklanka cukru gruboziarnistego albo soli • 10 łyżek oleju • 10 łyżek mąki ziemniaczanej

WYKONANIE

Do płaskiego naczynia wsypujemy mąkę kukurydzianą i ziemniaczaną oraz cukier (sól), dolewamy olej. Jeśli masa jest za bardzo sypka, dodajemy odrobinę oleju, jeśli za miękka – mąkę.

UWAGA

Masa w całości wykonana jest z jadalnych i bezpiecznych składników, dlatego jest bezpieczna również dla młodszych dzieci.

Pozdrawiam Dzieci i Rodziców, życzę dużo zdrowia, cierpliwości oraz ciekawych pomysłów na mile spędzony czas. Pani Ewa

 

Skip to content